آفلاتوکسین Aflatoxin

اثر آفلاتوکسین B1 بر رشد سلول‌های اپی تلیال بافت پستانی گاو و سیستم تولیدمثلی

چکیده

آفلاتوکسین ها ترکیبات سمی هستند که به‌وسیله قارچ‌هایی همچون آسپرژیلوس فلاووس و آسپرژیلوس پارازیتیکوس به‌عنوان متابولیت های ثانویه در حین رشدشان بر روی مواد خوراکی تولید می‌شوند.

این ترکیبات به‌عنوان ترکیبات سرطان‌زا، جهش‌زا و تضعیف‌کننده سیستم ایمنی در انسان و دام شناخته می‌شوند.

مرکز بین‌المللی تحقیقات سرطان (IARC) از بین ۱۸ نوع آفلاتوکسین شناخته‌شده انواع، B₁، B₂، G₁ و G₂ را در گروه A ترکیبات سرطان‌زا در نظر گرفته است. در بین آفلاتوکسین ها بیشترین سمیّت و اثر سرطان‌زایی در آفلاتوکسین نوع B₁ گزارش‌شده است.

آفلاتوکسین ها می‌توانند منجر به قطعه‌قطعه شدن DNA و ایجاد جهش ژنتیکی و ناهنجاری‌های کروموزومی شوند. AFB1 می‌تواند موجب نکروزه شدن سلول و مرگ سلولی شود. در سلول‌های بافت اپی تلیال پستانی که در معرض سم AFB1 بودند سمیّت سلولی مشاهده شد به‌طوری‌که میزان آن وابسته به غلظت AFB1 بود و بیشترین سمیّت سلولی در سلول‌هایی مشاهده شد که حاوی ۳۵ میکرولیتر AFB1 بودند.

افزایش سطح آفلاتوکسین B₁ منجر به افزایش نکروزه شدن و کاهش قابلیت زنده مانی سلول‌های بافت اپی تلیال پستانی در گاوها می‌شود.

آفلاتوکسین ها در برابر گرما و نور مقاوم هستند. پس از ورود سم آفلاتوکسین به بدن، اثرات زیان‌بار آن‌ بر ارگان‌های متفاوتی همچون غدد جنسی آغاز می‌شود. اثرات سرطان‌زای سموم گروه آفلاتوکسین ها برای دهه‌های متمادی بیان‌شده است اما اثرات ضد باروری و تولیدمثلی آن‌ها هنوز تحت آزمایش و بررسی است.

دو نوع فولیکول بر روی تخمدان‌ها نمایان می‌شود: ۱- فولیکول‌های خاموش (یا رشد نکرده که حدود ۹۰ تا ۹۵ % از فولیکول‌های تخمدانی را شامل می‌شود ) و ۲- فولیکول‌های در حال رشد.

همه فولیکول ها قبل از تولد وارد مرحله اولیه تقسیم میوز می‌شوند و با افزایش سن تعداد این فولیکول‌ها کاهش‌یافته به‌طوری‌که در پایان دوران باروری تعداد محدودی از آن‌ها باقی می‌ماند.

آفلاتوکسین ویوان

برای کسب اطلاعات بیشتر با ما تماس بگیرید

دفتر مرکزی : 14 14 894 513 98 +